αλάτρευτος

αλάτρευτος: η , ο [ος , ον ]
1) не являющийся объектом поклонения, культа; не заслуживающий поклонения; 2) оставленный без внимания, без ухода; 3) не бывший в употреблении, новый (о посуде)

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

αλάτρευτος — η, ο 1. αυτός που δε λατρεύεται: Ο Διόνυσος σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας έμενε αλάτρευτος. 2. παραμελημένος: Το περιβόλι είχε μείνει αλάτρευτο κι είχε αγριέψει … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αλάτρευτος — η, ο 1. αυτός που δεν λατρεύεται ή δεν έχει λατρευτεί 2. που δεν βρίσκει στοργή ή που δεν τήν αξίζει 3. που δεν τού έγινε η κατάλληλη περιποίηση ή λάτρα 4. αχρησιμοποίητος, αμεταχείριστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερητ. + λατρευτός < λατρεύω] … Dictionary of Greek

Словари и энциклопедии на Академике